Yurdum içimdir.
Gezdiğim ve oturduğum, sessizce mırıldandığım içimdir.
Keşfetmek için yollarına düştüğüm içimdir.
Düşlerime düşerek fethettiğim toprağım içimdir.
Kimseden ve hiçbir şeyden üstün olmayan ama ısrarla farklı ve biricik olan içimdir.
Nereye gidersem gideyim yurdum içimdir.
Olabileceğimi ve aslında olduğumu taşıyan
içimdir.
Aradığım, yorulduğum, dinlediğim,
dinlendiğim, kanadığım içimdir.
Buluşmak için beklediğim, kavuşmak için koştuğum içimdir.
Hiçbir şeye ve hiçbir yere ait olmadan bulabileceğim, bulmaya doğru gidebileceğim
içimdir.
Ağlayışım, düşüşüm, kalkışım, çiçek açışım, soluşum, dökülüşüm ve destanım içimdir.
Kendi olmaktan başka hiçbir değerin peşinde olmayacak olan içimdir.
Toprağa karışmadan toprağın kendisi olmaya çalışan içimdir.
-cem mumcu 🍀