Prizren, gerek Anadolu'da, gerek Türkiye dışında şimdiye kadar
gördüğüm șehir ve kasabalar içinde eski Osmanlı kent görüntüsünü en çok aksettiren yerdir. Daha girişteki cami minareleri, şehrin merkezinden geçip onu ikiye ayıran Bristiça nehri, üzerindeki taş köprüleri, șirin görünümlü, bahçeli, kiremitli evleri ve Arnavut kaldırımlı sokaklanyla görülesi bir mekândır. Ayrıca bu dış görünüşü, yani fiziki profili dışında sokaklarında, evlerinde, çarşılarında en çok Türkçe konuşulan yer olması da diğer
bir özelliğidir.