Constance ya da Yalnızlıklar, Avignon Beşlisi’nin üçüncü kitabı. Bence tam bir kırılma - geçiş kitabı. Diğer kitaplarda öne çıkacak karakterler dahil oluyor, ilk iki kitabın bazı karakterlerine son yazılıyor. Bir de kurmaca karakterin romanın gerçekliğine dahil olması durumu yine bir değişime uğruyor. Livia’da bir romanın karakteri olarak yansıtılan Sutcliffe kurgunun gerçekliğinde bu sefer Karakterler de birbirlerinin varyasyonları. Bununla ilgili satır aralarından birkaç alıntı bırakayım. “Biz sanki aynı kişinin farklı zaman yörüngeleri üzerine yerleştirilmiş değişik halleriyiz.” “İnsanlar sandıkları gibi ayrı ayrı bireyler değiller, kendilerinin dışındaki bir izleğin çeşitlemeleri.” Tabii farklı ülkelerden, inançlardan tiplemeler seçmiş. Bakıcı, hizmetçi, doktor, diplomat, prens, ajan gibi çok farklı mesleklerden ayrıca. Bu müthiş çeşitlikle de dönemin insanının tam bir panoraması sunuluyor. Serinin yerel olmaması, bir gruba odaklanmaması bence en önemli özelliklerden. Seri II. Dünya Savaşı öncesi başlamıştı, üçüncü kitap savaş dönemi. Vichy Fransa’sı, Mısır, Cenevre üzerinden ilerliyor kurgu. Avignon tarihi önemi, papaların şehri olmasıyla kurgunun merkezi zaten. Psikanalize bu kitapta fazla yer verilmiş, tapınak şövalyelerine ait hazinenin arayışına Alman subaylar da dahil oluyor, ama bir Dan Brown romanı gibi değil tabii:) Şiirsel anlatım, duygular, uzun betimlemeler ve aşk ile bir Lawrence tarzı arayış. Spoiler vermeden seriyi anlatmaya çalışıyorum okudukça, bitsin daha derli toplu bir izlenim paylaşırım.

Constance ya da YalnızlıklarLawrence Durrell · Can Yayınları · 201726 okunma

·

160 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Vox Nihili