yeniyetme komünist ahmet, gül verip şiir yazdığı kızdan red yiyor ve evine gidip yoldaşından armağan dolma kalemle bu şiirleri yazıyor. ahmet silah seslerinden nefret ediyor ve ülkesinin çocuklarını çok seviyor, ülke aşkı şevkiyle tutuşuyor. ahmet yirmi yaşında hayat bu kadar güzelken, ölümü düşünüyor. a bir de aynı şeyleri otuz kere tekrarlamak çok hoşuna gidiyor.
