Benim bütün vücudum beklemeyle özdeşleşmiştir. Akşamın alacakaranlığı ayçiçeklerine ulaşır hep, sabah vakti de uyanan çiçeklere; ama ben beklerim, kendime işkence ederim, evet, benim vücudum sipsivri çam dikenleriyle doludur. İnsan hayatı beklemek ve başkalarını bekletmektir demezler mi? İnsan bütün hayatı boyunca beklerse hayatın ne anlamı kalıyor o zaman?
Sayfa 114Kitabı okudu
·
77 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.