İstanbul’da halıcı bir fabrikada işçi olan Ali annesiyle çok mutlu günler geçirmektedir. Annesi Ali’yi her gün sabah ezanıyla beraber uyandırmaktadır. Ali her sabah semaverin kaynayışına dalar. Odaları kızarmış ekmek kokar genelde. Evleri huzur doludur. Güzel ve sade bir ailedir. Semaver Ali’ye göre evinin huzurudur. Günler böyle güzel ve huzur dolu geçerde her güzel şeyin bir sonu yok mudur? Tabii ki vardır. O son Ali’nin annesini semaverin başında ölü bulduğu gündür. Bütün saadetinin son bulduğu gündür o gün. “Ölüm bildiğiniz kadar korkunç değildi. Yalnız biraz soğuktu o kadar.” sözüyle Ali’nin o sıcak saadetinin son bulduğunu görüyoruz öykünün sonunda. Semaver bir daha o evde kaynamamıştır. Huzurda mutlulukta bir daha eskisi gibi olamayacaktır o evde. Öykünün sıcaklığı ölümün soğukluğuyla son bulur aslında. Hikayenin anlatım tarzı iki dostun sohbet edercesine günlük bir tarzda konuşulma üslubu gibidir. Sıcak ve sadedir. Aslında huzur dolu bir hikaye. Kendinizi Ali’nin yerinde hissediyorsunuz. Anlatım tarzıyla olay örgüsü akıcı ve güzel bir şekilde yazılmıştır. Fazla kitap okumayan birine göre ağır ve sıkıcı gelebilir belki ama gayet sade ve temiz bir üslubu vardır ve bana göre gayet akıcıydı. Ali normal genç bir delikanlıydı. Annesi ise evde ekmek pişiren, her sabah semaveri yakan bir hanımdı. Huzurlu, güzel bir yuvaları vardı. Zararsız ve güzel insanlardı. Yaşamın en sade ve organik haliyle hayatlarını devam ediyorlardı. Okuyunca bile huzur veren bir sadelik. Hikaye mutlu sonla bitmedi lakin ölümün çokta korkunç olmadığını gösterdi bize. Yazar konuyu değil yaşantıyı işliyor aslında hikayelerinde. Bize olayları, konuları değil hayatin aslını gösteriyor hikayesinde. Yaşantının içinde kendimizi bulmamızı belki de yaşantımızda hikayeyi bulmamızı sağlıyor. Sait Faik Abasıyanık’ın her kitabında olduğu gibi bu hikayesinde ki eşsiz üslubu beni yine büyüledi. Bir eserde her zaman olayların olmamasını sadelik ve gerçeklikle de insanı büyüleyebileceğini gösterdi bana. Daha önce okumadığıma pişman olduğum şimdi okuduğum içinde memnun olduğum çok güzel ve duru bir hikayeydi “Semaver”. Okuyacaklar için ise kısa bir vakitlerini vereceklerini ama kendilerini hikayenin içinde hissedecekleri ve uzun süre etkisinden çıkamayacaklarını düşündüğüm bir hikaye. Büyük beklentileri karşılayamaz belki ama beklentilerin dışında yeni kapılar açacak farklı düşüncelere sevk edebilecek bir hikaye olduğunu düşünüyorum eserin. Benim için çok güzel bir deneyimdi. Üslubun sadelikle harmanlanıp aniden insani farklı dünyalara götürdüğünü de görmüş oldum hikayeyle.

SemaverSait Faik Abasıyanık · İş Bankası Kültür Yayınları · 201311,9bin okunma

·

1 artı 1'leme

·

177 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Feyzanur Demir