Kitaplarla ilkokul sıralarındayken tanıştım. Okumayı öğrendikten sonra hayatımın en büyük mutluluklarından biri oldu okumak ve kitaplar. Ortaokul, lise derken kötü yayınlardan, korsan kitaplardan da olsa ne bulduysam okudum. Lisenin bir döneminde verilen harçlıkları harcamayıp mahallemizde açılan kırtasiyeden kitaplar alıp ufak da olsa kendi kütüphanemi kurmaya başladım ve anladım ki ben kitapların hep içinde olmalıydım. Bu yüzden üniversite tercihlerinde yazdığım tek bölüm oldu; Türk Dili ve Edebiyatı. Bölümü okuyan çoğu arkadaşım bu bölümde olduğu için kitaplarla birlikte olmak zorundayken ben sırf kitaplarla daha iç içe olabilmek için bu bölümü seçtim. Atanması zor denilen bu bölümü atanmak için çok çabalamama rağmen bir an bile sevmekten vazgeçmedim. Çünkü o bana kitaplardan kurulan dünyamın en güzel getirisiydi. Hâl böyle olunca kitapları konu edinen kitapları okumak bana daha hoş geliyordu. Hatta birkaçı var ki okumaktan ziyâde yaşamak istediğim büyük bir keyif verdi bana ama şu an üzerine konuşacağım kitap tam anlamıyla hayal kırıklığı oldu benim için. Belli bir seviyede okuma alışkanlığı edinmiş her okur elbette kitaplardan bir dünyası olmasını, en sevdiği yazarın kitaplarını yan yana dizip izlemeyi keyif hâline getirmeyi çok ister. Ancak onlardan ev yapacak kadar büyük bir fikir sanırım hiçbir okur da yoktur. Evet söz konusu kitabımız Kağıt Ev tam da bunu anlatan bir eser. Kahramanımız Bluma Lennon üniversitede profesördür. Ve bir gün kitapçıdan aldığı kitabı yolda okumaya çalışırken bir arabanın onu ezmesiyle hayatını kaybeder. Çalıştığı bir metin için odasına gelen kitabın üzerinde çamur parçaları olduğunu, kirliliğini gören Lennon'un arkadaşı (aynı zamanda kitabın anlatıcısı) bu durumun tuhaflığını aydınlatmak isteyerek kitabı gönderen kişinin peşine düşer. Anlatıcı bu merakın sonucunda Brauer isimli kitap koleksiyoncusuna ulaşır ve yaklaşık 18 bine yakın kitaba sahip olduğunu ve kitaplarını evinde koyacak yer kalmayınca garajına dahi yerleştirmeye çalıştığını bu sebeple de arabasını bir arkadaşına hediye ettiğini ancak buna rağmen yer yetersizliği çekince onlardan bir sahil kasabasında ev yaptığını öğrenir... Kitapları seviyoruz evet, evimizin bir köşesinde onların olmasını, birlikte yaşamak için gidilen her yerde onlara da yer olmasına dikkat etmeyi de. Ancak onlardan ev yapılması yani zarar vermek fikri çok da mantıklı değildi maalesef. Kitap içinde çizimlerin olması hikâyeye bir anlam da katmamıştı bence. Ayrıca çeviriden kaynaklı da olabilir ancak cümlelerin çoğu aşırı uzundu ve bu da yorucuydu. İyi ki çok kısaydı dedim çünkü kitap yarım bırakmayı pek sevmiyorum. Tavsiye etme kısmına gelecek okursak bu kadar olumsuz konuştuktan sonra keyifle okuyun diyemeyeceğim.

Kâğıt EvCarlos María Domínguez · Jaguar Kitap · 202012,3bin okunma

·

58 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kübra Puğar