Genelde şiir kitaplarının çok fazla incelemeye gerek duymadığını düşünüyorum son zamanlar. Ama kahretsin, büyülendim. Böyle şairlere rastlayınca büyülendiğimi belirtmeden duramıyorum. Konumuz yalnızlık. Ve yalnızlık belki de en iyi böyle anlatılırdı şiirle. Zaman zaman hepimiz kendimizi yalnız hissetmişizdir. Bazen gerçekten yalnızızdır, bazense kalabalık içerisinde yalnız. Bense yalnızlığın insanların doğumundan itibaren genetik koduna işlendiğini düşünenlerdenim. MFÖ şarkısı gibi ' Yalnızlık ömür boyu' ve ya Freud-un fikirleri gibi: ' Sessizlik, yalnızlık ve karanlık gibi unsurlar göz önüne alındığında tek söylenebilecek şey, bunların, insanların çoğunluğunun kurtulamadığı çocukluk kaygıları olduğudur.' Yalnızlığın her türüne yer verilmiş dizelerinde. Bu dizeler özellikle beğendiklerimden: Yalnızlık alıp karşına kendini, öteki kendinlerle konuşmaktır. Bakışmaktır, öteki kendinlerle; dövüşmektir. Kimi zaman da, öldürmektir içlerinden sana en çok benzeyeni, benzemiyor diye. Yalnızlık, öldürmektir. Keyifli okumalar.

YalnızlıklarHasan Ali Toptaş · Everest Yayınları · 20163,979 okunma

·

114 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gulzar Sharifova