Mai ve Siyah yani Ahmet Cemil'in mai renkli hayalleri ve yüzleştiği siyah gerçekler... Hem üzülerek hem de kızarak okudum kitabı. Ahmet Cemil çok ince ruhlu hem de mücadeleci bir karakter ama hayal aleminde o kadar etkili yaşadı ki gerçekleri göremedi taa sonuna kadar. Hayallerine o kadar bağlıydı ki ufacık bir ipucuna bile sımsıkı olarak tüm benliği ile sarıldı. Şunu düşündürdü kitap bana; gerçekten bizi bu hayatta tutan ne? Yani tüm hayallerimiz yok olup gittiğinde bile bizi yaşama bağlayan ne olacak?
