Bir düşüncenin özü nasıl anlaşılır? Elbette onları ifade etmek için kullandığımız kelimelerin manasıyla, mayasıyla. Mağaradakiler de tam olarak bunu yapıyor. Kelimelerin izlerini takip ediyor. Anlamların peşinde koşturuyor. Derlemelerle yoğurulmuş bir kavramlar sözlüğü. Fakat kendi yorumunu dışlamayan bir kamus bu. Entelektüel kimdir? Kimler hangi yönde değerlendirmiş? Hangi dönemlerde hangi anlamlara sahip olmuş? İhtilal nedir? Neye denir? Anarşi, anarşizm, anarşist, anomi? Ne manaya geliyor tüm bunlar? Peki ya hürriyet? Ve daha nicesi... Cemil Meriç'in araştırmacı kimliğinin görkemini görmüş oldum böylelikle. Bu Ülke'yi okurken edebiyatıyla büyülensem de bir şeyler beni bir türlü çekememişti. Neyi kaçırıyorum diye sormuştum kendime. Hala bulabildiğimi söyleyemem. Belki dağınıklığıydı. Fakat bu kitap beni Cemil Meriç'in dünyasına daha çok yaklaştırdı. Her şey tamam. Sosyoloji okumayı seviyorum. Yeni şeyler öğrenmeyi seviyorum. Tüm bunlara rağmen topluma dair kitapları okurken içimde yükselen bir ses oluyor: Ne gerek var bunca şeye, neden böylesine yoruyoruz kendimizi, diye. Yönetmek ve yönetilmek istemeyenler bir adaya yerleşsek ne hoş olurdu. Bir şeyleri düzeltmeye çalışmayınca amaçsız mı kalırdık yoksa herkes kendi işine bakıp mutlu mesut yaşayıp gider miydi? İncelememi kitabı tam bitirmeden yazmıştım. Sonra şu alıntıya denk geldim: "Sefiller'deki Mabeuf babaya bayılırım. "İnsanların anayasa gibi, kralcılık gibi, meşrutiyet gibi, cumhuriyet gibi, ham hayaller yüzünden birbirlerine düşman kesilmelerini" anlayamaz. "Dünyada seyredilecek o kadar yosun, o kadar çiçek, o kadar ağaç var". Hele o cânım kitaplar. Bütün siyasî düşünceleri tasvip edermiş Mabeuf. Zira hiçbiri umurunda değilmiş. Politikacılardan tek istediği: Kendini rahatsız etmemeleri." sayfa: 274 Konuya ilginiz varsa çokça tavsiye ederim. Keyifli okumalar.

MağaradakilerCemil Meriç · İletişim Yayıncılık · 20032,990 okunma

·

109 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Betül