“Öfkeniz geceleyin içinizi ısıtabilir ve incinmiş bir gurur sizi harikulade şeyler yapmaya teşvik edebilir.” *SPOİ Kitap baya uzun ama ben kısa bir inceleme bırakıp bu kitabı noktalayacağım. Şimdi öncelikle ilk 150/200 sayfası elimde süründü. Başlarda akmadı. Ama girişi çok sevdiğimi söyleyebilirim. Vahşi batı filmi izler gibi hissettim kendimi. Başlarda tema cok hoşuma gitti. Kovboyların hikayeler anlatıp bira yuvarladigi o hanlara gittim bende. Kitap fantastik ama cok fazla fantastik barındırmıyor. Daha cok yaşam öyküsü diyebilirim. Bas karakterimiz kvothe’nin yaşadıklarını okuyoruz. Öncelikle beğendiğim şeylerden bahsetmek istiyorum. Başlarda sıkıcı geçse bile ortalarda kitap inanılmaz aktı. Elime cok fazla alamasam bile okuduğum her bölümde kendimi içeride hissettim. O yoksulluk ve parasızlık o kadar güzel aktarılmıştı ki.. Evsiz çocukları yanımda hissettim, karakterimizin o açlığını, dayak yemesini, sokaklarda dilenmesini, Dennaya aşık oluşunu, özellikle müziğe olan(lavtasina ) aşkını o kadar güzel anlatmıştı gerçekten sizde oraya gidiyorsunuz. Okuma mücadelesi vermesi ve uğrunda yaptığı fedakarlıklar çok güzeldi. Kitap gerçekten çok dolu doluydu. Bir sürü hoca tanıdık ve hepsi birbirinden ilginçlerdi. Daha doğrusu bazı karakterler çok ilginçti. Benim en sevdiğimde onlardı aslında. Elodin hocayı çok daha fazla görmek okumak isterdim. Aralarında en zeki ve en deli hoca oydu. Ve gerçekten o hapishane betimlemeleri çok başarılı geçti. Bir diğer ilginç karakterde yerin altında yaşayan auri olabilir. İnanılmaz sanatsal bir karakterdi. Tam hatırlamıyorum ama örneğin bir şarabı açarken en sona geldiğinde seni bir soru bekliyor tarzında ilginç konuşmaları vardı. Auri’yi okurken çok keyif aldım. Evet bir diğer sevdiğim ve asla ilginç olmayan, en az bizim kadar doğal karakterimiz Simmon.. Bu karaktere aşık oldum diyebilirim. Herkesin mutlaka hayatında barındırması gereken dost numunesi gibiydi. Karakterimize çok değer vermesi, mizahi, sıcaklık ve samimiyetini hissedebildim. Kitaptan hoşlanmadığım şeylere gelirsek eğer; Kitap inanılmaz kalın, okurken çok zorluk yaşadım. İse götürmek istedim ama bir tuğla kadar ağırdı. Kitapta gereksiz uzatılmış bölümler vardı. Gerek duymadığım çok şey okudum. Bazı şeyler gereksiz uzatılmıştı. Willem karakterini asla sevemedim. Yazar sıcak göstermeye çalışsada bariz kıskanç bir karakterdi. Yazarın belli başlı dönemi ele alması ve daha çok o dönemlerin üstünde durması. Bas karakterimiz zor büyüdü diyebiliriz. Ana karakterin kahraman olarak nitelendirilip çok hızlı bir şekilde unutulması. Karakteristik bir görüntüsü olsa bile handa dikkat cekmeyisi, kahramanca çok fazla davranışı olmadığı halde kahraman olarak nitelendirilmesi. Ve beni en çokta sıkan şey sanırım kitaptan artık bıkmam oldu. Sonlara doğru gerçekten kusacak gibi oldum. Bazı olaylar çok uzatılmıştı. Kitabın sonu çok açık bitti. İkinci kitabı var ama büyük ihtimalle okumayacağım. Ben kitaba fazlasıyla doydum. Benim için güzel bir serüven oldu. 1000K da aldığı puanı çokta hak ettiğini düşünmüyorum. 9.3 çok yuksek bir puan ve bu kitap çokta o puana layık değil bence. Her neyse pişman değilim okurken eğlendiğim ve tavsiye edeceğim bir kitap oldu.

Rüzgarın AdıPatrick Rothfuss · İthaki Yayınları · 20193,774 okunma

··

530 görüntüleme

Meryem

@MaDenna ·

12 Aralık 2023 00:52

İkinci kitabı okusan ve o sıkıcı dediğin yerlerdeki ayrıntıları farketsen 9.3 puanı neden aldığını bilirdin. Tabi okuyup da hala aynı fikirde olursan bilemem tabii.

Ethnq

@Ethnq ·

12 Aralık 2023 08:25

Tavsiyeniz icin teşekkür ediyorum

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.