Gitgide hızlanan zaman, etrafımızı kuşatan vahşi teknolojik ağlar, artık her yerde karşımıza çıkan ve hatta sürekli elimizde bir mecburiyetmiş gibi taşıdığımız ekranlar. Öyle bir çağa denk geldik ki, bunları doğal karşılar olduk, sormadan sorgulamadan kabullendik. Kısacık hayatımızın normali saydık. Halbuki kitaptaki temel mesajı özetleyecek bir cümle isterseniz şunu alıntılayabilirim: “Ancak yavaşlayarak içimize bakabilir ve ancak yavaşlayarak hayatla konuşabiliriz.” Bu kitap bir roman ya da kurgu yazısı değil tamamen günümüz insanın 220km hızla giden hayatına tutulan bir ayna. Kemal Sayar şöyle diyor: “Hız uyuşturuyor. Artık her yerde ve hiçbir yerdeyiz. Orada ama buradayız. Dostumuzla sohbetteyiz ama telefonun veya sohbet ağının ucundayız. Aslında bütün varlığımızla bir yerde değiliz, parça parça orada ve buradayız. ” Kitapta anlatılan şeyler yeni ya da çok farklı düşünceler değil belki ama birinin bizi yavaşlatıp düşündürtmesi lazım. İste bu sebeple okumanızı tavsiye ederim. Belki okudukça kendi aceleciliğimizin sebeplerini daha iyi anlarız kim bilir. Genel olarak beğendim, tek eleştirim sonlara doğru farklı konu başlıklarına da değinilip konunun dağılması. Baştan itibaren verilmeye çalışılan yavaşlama mesajıyla bağlantı kurulmaması. Bu bölümlerde biraz ana temadan kopuluyor. Kitaptan düşündüren bir alıntıyla bitirelim: “ Hız, bir bakıma insanın kendi ölümünün, ölümlülüğünün farkına varmasını engelliyor. Hızla gelen duygusal uyarı bolluğu, insanın dikkatini çeliyor ve onu kendi kırılganlığını fark etmekten alıkoyuyor.” Keyifli okumalar.

YavaşlaKemal Sayar · Timaş Yayınları · 20159,4bin okunma

·

272 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.