İşte ölüm penceremin önünde koca kanatlarını eğmiş duruyor şimdilik, görüyorum, duyuyorum, kokusunu alıyorum, giyilmemeye yazgılı gömleklerimin askıda gevşek gevşek duruşunda görüyorum ölümü, yeni-eski gömleklerim moda-eski moda gömleklerimde, artık takmadığım yılan gibi sarkan kravatlarımda şimdi intiharın, yitimin nefretin paranoyanın denizinde kıvranan birer örtü... Girmek istediğim yer onun küçücük yüzüydü ve girdim...