İnsan sevgi olarak neyi görürdü? Neydi onu yazmaya iten duygu?Hayat sorulardan ibaret miydi?Birbirini takip eden soruların cevabı neydi?Koca bir bilinmezlik miydi acaba yoksa ucu bucağı olmayan içimize attığımız esiri olduğumuz duygularımız mıydı?İnsanın temelinde düşünmek varken biz niye düşünmekten korkuyoruz ?Esir olmaktansa bırakalım iyisiyle kötüsüyle hayatın getirdiklerine kucak açalım.Evet iyi ya da kötü kucak açalım.Hayat illaki az çok demeden bir şeyler öğretiyor yaşadığın süre zarfında.Bana da şunu öğretti:Kinle yaklaşırsan bu hayata kinle karşılık alacağım gerçeğini.İnadına kahkaha atıp güleceğimiz günlerimize umutla bakalım.
··
350 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.