“Bizi affeder misin?
Kokun çok uzaklardan bizi çağırır
Sahte medeniyetler taş duvarlar örmüş aramıza.
“Güllere vurgunum, güllere sevdalı” diyen ezgi tadınca
Gül koklamak usulünü unutsa da ruhumuz
Gül yüzünün hatırına senden af diliyoruz.
Kurak iklimlerimizi kuşanıp senin iklimine sığınıyoruz.
Ve... Acılar üşüşmüşken yüreğimize
Üstümüzde kara bulutlar
Ne olur ey sevginin nar çiçeği!
Yağ üzerimize..."
“Soyunduk bütün güzel elbiselerimizi
Ötelerin ötesine uzanamadı ellerimiz.
Yollar birer tuzak...
Günler geceler zamanın tespihine usulca dizilirken
Aydınlık bize uzak...
Pusulalar doğruyu göstermiyor artık
Çatlamış gökyüzünün ar penceresi
Açılan her perde nifak.
İşte o kavl ü kararımız üzre
Hüzünlerimizi def eder misin?
O zaman olduğu gibi
Bizi affeder misin?"
“Ey Allah'ın Resulü, Allah'ın Emini, Allah'ın Habibi, Allah'ın Seçkin Kulu, Allah'ın En Hayırlı Kulu! Selam sana, selamların en güzeli sana olsun, diyordum. Ey Ahmet, Ey Muhammed, Ey Ebe'l Kasım, Ey Mâhi, Ey Âkid, Ey Beşir, Ey Nezir! Selam sana. Ey Tahir, Ey Âdemoğullarının En Şereflisi, Peygamberlerin Efendisi, Sonuncusu, Rabbülaleminin EL çisi! Selamın en hası sana ve senin ehli beytine olsun. Selam sana, senin pak ashabına ve müminlerin anneleri olan pak zevcelerine olsun, diye nida ediyordum.”
"Bizi hatırlar mısın?
Pişmanlıklarımızın ayyuka çıktığı
Buhranların kalbimizi sıktığı bu demde
Dokun ne olur yüreğine zamanın
Her yanı güller sarsın, gece ağarsın
Çağlasın yüreğimiz şefkatinden nurundan
Yenik memleketler üstüne taze gelmiş baharsın
Kavl ü kararımız üzre Hüzünlerimizi def eder misin?
Bizim unutmuşluğumuzu unutup Bizi affeder misin?”
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.