Rüyalarda -ve hatta hayatta da- gördüğümüz her insan, her nesne aslında Ben'in bir parçasıdır. Bir kimseyi, bir durumu yorumlarken yorumladığımız şeyin aslında o kimse üzerinden kendimiz olması, yorumlarımızın başkalarından ziyade kendimizle ilgili olması da bu yüzdendir. Diğer çözümlemelerde olduğu gibi Bartleby'de de, bize aktarılan olayların anlatıcının psikolojisinde yaşananların hikâyeleştirilmiş biçimi olduğunu savuacağım. Bartleby içindeki tezat güçleri yönetip kaynaştıramadığı için onu yaratıcılığa ("çocuk"a) dönüştüremeyen, bu nedenle de "çocuk"u (Bartleby), gerçek benlik potansiyelini öldüren anlatıcının, "kitle" yahut "sürü insan" (Mass man) psikolojisini gözler önüne sermektedir.
Sayfa 278
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.