Fizyologlar nefesle alınan havanın, akciğerlerdeki gaz takasını azami dereceye çıkarmak için, akciğerlerde on ila yirmi saniye kadar kalması gerektiğini ileri sürerler. Binlerce yıl önce, yoga uygulayıcıları, alınan havanın akciğerlerde nefes alma süresinin dört katı kadar (on iki ila on altı saniye) tutulduğu bir egzersiz tasarlamışlardır. Yogiler ve pranayama takipçileri bu egzersizin nefesle içeri çekilen havadan azami derecede yarar sağlayacağını söylerler.
Yararları
1. Bedene en yüksek derecede oksijen sağlar. Yavaş ve tempolu koşu ve diğer aerobik egzersizler bile solunum hızlı ve sığ olduğundan ve oksijen hiç içeride tutulmadığından bunu sağlamaz.
2. Önceki nefes almalardan akciğerlerde kalmış olan hava temizlenir.
3. Kandaki oksijenlenme artar.
4. Tutulan nefes bedenin toksinlerin bir kısmını toplayıp, verilen nefesle birlikte dışarı atar.
5. Akciğerler esnekliklerini ve kapasitelerini artırır ve daha güçlü hale gelir. Bu da, elde edilen yararlardan sadece egzersiz sırasında değil, tüm gün boyunca yararlanılmasını sağlar .
6. Bu egzersiz daha büyük, daha güçlü bir göğüs oluşturur ve kadınlarda meme sarkmalarını önler ya da sarkmaları giderir.