Canlı cenaze,sıska yüzünde bir çift göz; kaldırımda koşuşan sellerin,yağmur oluklarının seslerini dinleyen insan kuş misalî.Üstü başı dökülüyordu.Eski ceketinin ıslak yenlerini ıslak süratının üzerinden geçirdi.Sarı yüzü yine ıslak kaldı.Güldü eğri büğrü düşleri dişleri sapsarıyı.Pek onurluydu.Sanki kötü yaşamını saklamak ister gibiydi.Kovuldum ,Kavulmasam iyi idi.Kovulduğum ev cezaevi idi.
Sayfa 7 - ebyKitabı okudu
·
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.