Selçuk Altun ''Hayat Romanlardan Daha Tuhaf'' üçlemesini bu romanıyla tamamlıyor..Yazar, sahip olduğu entellektüel birikimini, bibliyofil özelliğini bu eserinde de fazlasıyla (hem de gereğinden fazla) kullanıyor, zaman zaman okura ders verir gibi bir didaktik anlatım tarzı ile yüklenerek.. Kahramanımızın İngiltere yıllarının anlatıldığı yaklaşık 60 sayfalık 3. bölüm, romanın ana dramatik yapısına herhangi bir katkı sağlayamayan onlarca ansiklopedik bilgi, bir o kadar yan kahramanın hızlı resmi geçidi ile zihinleri yormaktan başka bir sonuca ulaştıramıyor okuru..Bu bölümün yorgunluğu ile ulaşılan final bölümünde nihayet beklenen dramaya ulaşılıyor..Kendi adıma yazarın bundan sonraki üretimlerine karşı çok daha seçici olmamı gerektiren bir roman oldu..