Asırlar boyunca basmakalıp ifadelerle sınırlandırılan, toplumsal hayattan uzak saraya hitap eden bir edebiyat anlayışı olduğu iddia edilen Klasik Türk Edebiyatına dair yabancı bir akademisyenin bakış açısını gösteren bir eser olması bakımından önem arz ediyor. Andrews, hâkim yargının aksine Klasik Türk Edebiyatının gerçek hayattan akisler taşıdığını iddia ediyor. Bu doğrultuda Osmanlı şiirinin temel yapı formu gazel üzerinden metin anlam ilişkisini sorguluyor.Gazelleri incelerken sadece sanatçı eser bağlamına odaklanmayıp devrin dinî tasavvufi inanç anlayışını, hâkim zihniyetini, ritüellerini ve halkın yaşayış tarzını da incelemeye dahil etmek gerektiğini vurguluyor.
