-* Öncelikle kitabın birbiri ile alakasız konulardan oluşan makalelerin bir araya getirilmesiyle oluştuğunu söylemeliyim. Makaleler içinden birini seçelim de kitabın adı olsun diye düşünüp yazı olarak en güçsüz olanı seçmelerine de üzüldüm doğrusu. Tamam vermek istediği mesajı aldık ama içlerinde daha güçlü konular varken neden kitaplar ve sigaraların bu denli öne çıktığını anlamadım. Gerçi kitabın bazı kısımlarında dertlenip de bir sigara yakanlar olacaktır orası ayrı konu. Toplamda 7 makale var. İlk dördünde sıkılabilirsiniz. Eğer sıkılıp bırakmayı düşünürseniz, durun. Henüz iyi kısmını görmediniz. Çünkü sondaki 3 makale HARİKAYDI. Gerçekten bayılarak okudum. Savaş yılları hatıraları ve Titanic hakkındaki düşünceleri çok çarpıcıydı. Titanic faciasının aslında insanları savaştan daha çok etkilediği gerçeği, üzerine düşünülecek bir konu. Kitabın ilerisinde buna dair de sözleri var yazarın. "Ne hissetmeniz gerektiği genelde yeterince açıktı, ama doğru duygu emredilemezdi... İnsan doğru niteliklere sahip olmak ya da doğru hisleri duymak istemiyor değildi, fakat bunları yapamıyordu. Doğru olan ile mümkün olan asla kesişmiyordu." s.107 Sonrasında yoksulların ölümü ve hastane anıları var. Bir film izliyormuşum gibi hissettim okurken. En sonunda ise en etkilendiğim kısım, çocukluk anıları var. "Yalnızca çocuk yaşamı gerçek yaşamdır." (s.117) diyor yazar. Yetişkinlerin ve çocukların farklı dünyalarda yaşadığı bariz olsa da hangisinin daha gerçek olduğu tartışmaya açıktır. "Kalbimde kasvetli bir yankı uyandıran bir dize var: 'Değişmez kanunun orduları.' Lucifer olmanın, yenilmiş, hiçbir intikam ihtimali olmaksızın haklı olarak yenilmiş olmanın ne anlama geldiğini mükemmel bir biçimde anlamıştım. Sopalarıyla okul müdürleri, İskoçya' daki kaleleriyle milyonerler, kıvırcık saçlı atletler; bunlar, değişmez kanunun ordularıydılar. O tarihte bunların aslında değiştirilebilir olduğunu anlamak kolay değildi." s.107 Yazarın kalemi öyle gerçek ve dokunaklı ki insanı kendi çocukluk hatıralarını düşünmeye itiyor. Hiç iyi bir şey yok mu derseniz, var tabii ki. Bakmayı bilirseniz içinde ufak tefek güzellikler belki komik hatıralar yakalarsınız. Yine de kendinizi her şeye hazırlamakta fayda var. Çünkü; "İnsan çocukluğuna ait bir sahneyi tekrar ziyaret ettiğinde hep ne hissederse sadece onu hissedeceğimi düşünüyorum: Her şeyin ne kadar da küçüldüğünü ve kendimdeki yıpranmanın ne kadar korkunç olduğunu." s.119 -*

Kitaplar ve SigaralarGeorge Orwell · Sel Yayıncılık · 20133,273 okunma

·

296 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.