Öyküler... Nişanlı Maske Suikastçı İlkbaharda isimli dört öykü ile birlikte yaşamın farklı iklimlerine uzanıyoruz. Yazarın öykülerindeki insan tasvirleri çok hoşuma gidiyor. Özellikle toplumun incinmiş bireyleri üzerinden duyguları çok iyi yansıttığını düşünüyorum. Dolayısıyla öykü kahramanının ruh halini satır aralarına iliştirmiş yazar. Okurken bunu hissetmek çok güzel. Yaşamın hangi zaman çizelgesinde olursak olalım, bazı şeyler değişmiyor ama ifade ediliş şekilleri değişiyor sanırım. Çehov kalemiyle çok küçük yaşlarda tanışmıştım. Bendeki yeri ayrıdır her zaman. Onun öykü karakterleri ile büyüdüm desem yeridir. Kitabın içindeki öykülerde dönemin insan ilişkilerini, sosyo kültürel zemini de görmek mümkün. Sanki başka bir dekor gibi her şey. Ben en çok o dönemin dekorunda olmayı seviyorum. Umut, mutluluk, hüzün, öfke ve daha bir çok duygunun giydirildiği kişi, olay ve mekânlarda farklı karakterlerle tanıştırıyor yazar okuyucuyu her bir öyküsünde. Bir de o dönemin insan ilişkilerindeki duyguları seviyorum. Günümüzden oldukça farklı geliyor. İnsan, her zaman insan işte diyorsunuz diğer yandan da. Yani arzuları, hırsları ile çok da değişmiyor ama bunu tanımlama şekli farklılık gösteriyor sanırım. Bunu da geçmiş zamanlarda geçen öykülerde bulmayı seviyorum.

MaskeAnton Çehov · Can Yayınları · 2021561 okunma

·

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Eda