Baş qəhramanımız əsərdə bir çox duyğusunu təsvir edə bilməyəcəyi haqqında danışanda əslində onu çox dərindən anlamaq mümkündür. Özünü, gününü, sevdiyini məktublarına tökərək dostuna yollayır. Sevildiyini bilir amma bu yetərsiz sevgidir. Sevir amma bu qüsurlu sevgidir. Qəlbinə zərər verir Özünə, dostluqlarına, münasibətlərinə təsir edir bu zərər. Kitabın başlarında yaşamı dayanıla bilən qılan təsir edicilərdən danışır, işıqlar içərisində təsəvvür edirik hətta biz də Verterin sevdiyi qadına aşiq oluruq.
