Bu sensiziliğim mi yoksa yalnızlığım mı bilmiyorum. Bir bilsen. Seni her özlediğimde nokta bıraktım duvarlarıma. Eğer bir gün gerçekten tutarsam ellerini, bakıp ta görürsem gözlerindeki o sevdalı hali, o noktaları birleştirip sevdanın kalemiyle, mutluluğun resmini çizeceğim dünyaya...
İşte o gün yine masmavi, berrak bir günü uyanacak deniz... Bulanıklığını benden uzağa atacak... Bütün gecelerim sabaha varacak... Ve birdaha hiç gece olmayacak.