Dünyanın bütün uygarlıklarının mitolojisinse iki ortak nokta var; yaradılış ve tufan.
Muazzez İlmiye Çığ kitabında tek tanrılı dinlerde tufan olayı nasıl işlenmiş, orta asya uygarlıklarında nasıl işlenmiş bunları anlatıyor. Anlatırken isim benzerlikleri, konunun işlenişi, ses benzerlikleri, yer isimleri ve olaylarla bağlantılarını anlatıyor. Sümerlere Türkler arasındaki benzerlikleri ve ortaklıkları gösteriyor. Zaman içinde değişimlerin ortaklarını anlatarak sümerlerin türk dili ve gelenek, inanç olarak ortaklıklarını anlatmış. Bir çok şey kafanda oturmadı. Bana göre oldukça taraflı ve fanatikce yazılmış. Tek bir örnek bile buna yetiyor. Kitabın bir çok yerinde sümer dili ile türk dilinin fonetik olarak benzediğini anlatmış. Fakat sümerce ölü bir dil ve 2700 yıldır kullanılmıyor. Çivi harflerinin hangi sesi verdiğini bilmiyoruz yani telafuzunu bilmiyorken ses benzerliğinden bahsetmek ve bunu kanıt olarak göstermek bana doğru gelmedi.