Çok beğendim. Bunca zamandır Türk Klasiklerini okumamış olmak da benim ayıbım olsun. Tam bir klasik Türk ezgileriyle dolu, şahane bir eser. Biraz tedirgin, biraz merakla ha kavuştular ha kavuşuyolar derken baktım kitap bitmiş :) Özellikle en sonu çok çok hoşuma gitti. "Sâliha Hanım'la Emine Kadın ve Hacıbaba'yla Ayşe Kadın'ın bu olayı işittikleri zaman
ne duruma geldiklerini ve Sâliha Hanım'ın
ağlaya ağlaya iki gözünden kör kaldığını ve
Emine Kadın'ın bu acılığa dayanamayıp bir
haftanın içinde üzüntüsünden öldüğünü ayrıntılarıyla anlatsak, gönüller dayanamaz sanırım... Hem de bu kitabın adı "Musîbetnâ-me" değil ki
Aah ah @HazaalS dediği gibi hayat kime adil oldu ki Ali beye olsun...
