İlk kitaptan sonra az bir zaman geçti olarak anlatılsa da olaylar paralel evrende gerçekleşmemişcesine daha hızlıdır. Bu açıkçası benim anlamlandiramadigim bir durum oldu. Ancak köylüleri bana bir kez daha anlatan ve ırazca'nın dirligini ararkenki çaresizliği bir gözyaşı soguklugundadır. Son bölümdeki Hatçe'nin ağlaması sanki bir yakınım için dökülen gözyaşları kadar kıymetlidir.
