Bir an hayalimde bütün ölülerin mezarlarından çıktıklarını gördüm, binlerce ölü, birbirlerine şaşkınlıkla bakacaklar, büyük bir ihtimalle çıplaklıklarını gizlemeye çalışacaklar, çıplaklık ölümden daha çok telaşlandıracaktı onları. Ölü olmanın tadını çıkaramayacaklardı. Ölüm, söz edilmeye bile değmeyecek bir klişe haline nasıl gelmişti acaba, herkes ölümü bildiğine inanmıştı herhalde. Hiç bilmedikleri bir şeyi bildiklerine inanmalarında bir tuhaflık görmemişlerdi.