“Bu kitap ne bir yaşamöyküsü ne de bir roman, belki edebiyat, sosyoloji ve tarih arasında bir şey. Baskıcı bir çevrede doğan ve bu çevreden çıkmak isteyen annemin tarihin bir parçası olması gerekiyordu ki dahil olmamı istediği, kelimeler ve fikirlerle yönetilen dünyada kendimi daha az yalnız, daha az yapay hissedebileyim.” Bu kitabın en güzel tanımını yine kendisi yapmış Ernaux. Annesinin ölümünün ardından onu hafızasının kıvrımlarından çıkarmak, yeniden vücuda getirmek, kendi deyimiyle doğurmak istemiş. Doğurmuş da. Annesinin doğup büyüdüğü koşulları, onu olduğu kişi yapan çevreyi anlatırken objektif kalabilmesi zor değil belki. Ama sevdiklerimizden bahsederken hep iyi, güzel ne varsa onları dökmek isteriz ya ortaya. Hele ki çiçeklenen dallara bakıp “Bu, onun görmeyeceği ilk ilkbahar.” diye yandığımız biri için olumsuz bir şey söylemeye varmaz dilimiz. Ernaux annesini hem onun kızı gibi, hem de uzaktan anne-kızı izleyen bir yabancı gibi yazmayı başarmış. Bunu yaparken sanki şimdi olduğu kişiyi, bir zamanlar olduğu kız çocuğuyla bir araya getirmiş. Bir vedayı okuyup sonunda bir buluşmaya şahit olmuş gibi hissettim.

Bir KadınAnnie Ernaux · Can Yayınları · 20231,617 okunma

··

1.322 görüntüleme

Culaccino

@Culaccino_ ·

03 Ağustos 2023 09:39

🤌🏻🤌🏻🤌🏻

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Emel Keleş