En beğendiğim bilimkurgu romanlarından birisi olan SERÇE'nin devam kitabı... Tanrı ile bağlarını koparan Peder Sandoz'un, bir anlam arayışı içerisinde Rakhat gezegenine dönüş yolculuğunu okuyoruz. Elbette ilk seyah sonucu yeni dünyada yarattıkları değişimlerin ışığında... Genelde devam kitapları ilkinin gölgesinde kalsa da, bu eser asla ilkini aratmadı, yine müthiş bir keyif ve merakla okudum. "İşaretlere ve harikalara her zaman şüpheyle yaklaşılır ve belki de olması gereken budur. Kesinliğin olmadığı yerde inanç salt fikirden çok daha fazlasıdır; umuttur." "Peygamberler, "Merhameti sevin" diye öğütlerdi. "Adaletli olun". Paylaşılacak çok şey vardı! Yine de, kendi gezegeninin tarihi neredeyse hiç durmadan devam eden savaşlardan ibaretti ve trajik bir sıklıkla, savaşların kökeni hararetli dinlerin ve sorgusuz sualsiz inançların derinliklerinde gizli oluyordu." "Kimse bilerek kötülük yapmadı. Hepimiz elimizden gelenin en iyisini yaptık. Öyle bile olsa, her şeyi nasıl da berbat ettik..." "Gençsin Peder ve genç adamlara özgü kusurların var. Kuşkusuzluk. Miyopluk. Pragmatizme karşı küçümseme duygusu." "Bu bir felaket... Ekolojiyi tamamen bozmuşlar. Her şey değişikliğe uğratılmış... Tarım! Bir gezegen daha cehennemin dibini boylamış..."

Tanrının ÇocuklarıMary Doria Russell · Metis Yayıncılık · 201662 okunma

39 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

BAŞBİLEN KÜTÜPHANESİ