olay örgüsünü parçalı anlatımla kurgulayarak nefis bir yapboz kurmuş fritz. bütüne varıldığında etkiyi büyütmüş. üstüne savaşın çöktüğü hayatın ağırlığını ve yarattığı yıkımı, arsızca sızan hayat yarasını anlatmış. "maneviyatımız eksik" dedirtmiş karakterine. içiçe geçmiş ağırlıkların ardından bakmaya çağırıyor okurunu. soruyor: hayatın şekillendirici elleri bizi alt etmiş olabilir mi? özlem ve yakıcı sessizlik hâlâ orada mı? ve ekliyor: hayat kötü bir rüya, değil mi?
