Kötülüğe iyilikle cevap verdikçe insanların nasıl daha da zalimleştiklerini, hadsizleştiklerini çoğumuz gördük. Kötülüğü hele ki kasten kötülüğü asla tasvip etmedim etmem de ama kötüye iyiliğimi de harcayacak değilim, yazara katılıyorum. İnsanın duyguları da tükeniyor; iyiliği, merhameti, nezaketi, sabrı… hatta öfkesi. Yeri geldiğinde doğru kullanıldığında öfke bir başarının altına imza atabilir. Doğruları yanlış insanlarda tüketmemeli. Bence.