İnsanlığımı Yitirirken / Osamu Dazai “Ben hâlâ, ölmeyi bile becerememiş utanmaz, aptal bir hayaletten, ‘yaşayan bir cesetten’ başka bir şey değildim.” “O genç yaşımda, hizmetçilerden ve uşaklardan hüzünlü şeyler dinleyip bozulmuştum bile. Bir çocuğa böyle şeyler yapmanın, insanların işlediği suçlar arasında en alçakça olanlarından biri olduğunu düşünüyorum.” Şuci Tsuşima, Dazai’nin gerçek adıdır. Edebiyat dünyasına Dazai ismi ile ün salmıştır. Kitabın sonuna gelene kadar normal düzeyde bir olay ve kurgu gördüm. Ön ve Son sözleri okumak bana her zaman ayrı bir mutluluk verir kitaplarda. Bu kitapta ise dehşete düşürdü. Dazai yaşadığı dönemde “Ben Roman” türüne olan yakınlığı ile eleştirilen biri. Adından da anlaşılacağı üzere yazarın hayatını esere katması. Benim anladığım ise Dazai eseri için hayatını şekillendirip eser bitiminde hayatını sonlandırmış. Kitaptaki karakteri okurken Dazai’nin hayatını okuyor gibi hissediyorsunuz. Buhran, çöküş, ölüm, intihar, hayata tutunma çabası, akıl hastanesi... Tüm bu kavramların kişi üzerindeki etkisine ortak oluyorsunuz. Dazai’nin hayatı ve eserleri hâlâ muallaklığını koruyor. İnsanlığımı Yitirirken eseri son bulduğu için mi yazar yaşamını sonlandırdı yoksa yazar yaşamını sonlandırmak için mi bu eseri kaleme aldı bilinmez. Topluma dahil olma düşüncesi, çocukluk travmaları, anne ve baba figürünün hayata etkisi, utanç yüklü bir yaşamın hazin öyküsü... Hayatı boyunca ölümü ve ölmeyi düşünen bir edebiyatçı 5. intihar denemesinde kendi başarısına(!) ulaşır. Eserleri ise onun izlek ve sanrılarını bize sunmakla görevlidir. #insanlığımıyitirirken #osamudazai #japonklasikleri

İnsanlığımı YitirirkenOsamu Dazai · İthaki Yayınları · 202334,1bin okunma

·

24 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Biferzan