"Sonunda Ron'un seçtiği derslerin aynısını seçti. Bu derslerde başarısız olursa en azından yanında ona yardım edebilecek bir dost olur diye düşünüyordu..." Ya da "Ancak Harry'nin, Ron'ların evindeki hayata ilişkin olarak en sıradışı bulduğu şey konuşan ayna ya da şıngırdayan gulyabani değildi: Oradaki herkesin onu seviyor görünmesiydi." Biliyorum. Bilindik alıntılara benzemiyor bunlar. Zaten Harry Potter evrenini benim için anlamlı yapan da bu benzersizlik. Tabi ki hayat mottosu olabilecek sözler de bulunuyor. Ama beni yaşanmışlıklar kadar etkilemiyor onlar. Yoksa, "Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir, Harry." Dumbledore'un bu cümlesini anlamak ,bir insanın hayatta kendisine yapabileceği en büyük iyilik olur. Harry Potter evreninin hayatımda belki yirmi yıllık tecrübesi var. Ama anlamı o kadar değil. Anlamı o kadar büyük ki. Hep eleştiri altında okudum bu kitapları. Yani. Ne katkısı var cümlesini belki bin defa duydum. Bir kere okudun yeterler. Hatta abim bana bu seneki hatmini yaptın mı diyor. Evet benzetme tuhaf gelebilir ama benim için tam da öyle bir şey. Küçükken ıssız bir adaya düşsem yanımda olmasını isteyeceğim kitapları kaç yaşına gelmiş olursam olayım bırakabilir miyim? Bırakanlar kendini eleştirsin. Ben sevdiklerimden vazgeçmem. Bana bir kelime öğretenin kırk yıl kölesi olurum zihniyeti var içimde. Bu evden bana öyle şeyler kattı ki. Beni bu bildiğim seren yaptı. Vazgeçemediğim bu seren. Evet bu kitaplar yaptı. İyinin kötünün bambaşka anlamlarını öğretti. İyiler cennete gitsin demeyi. Saf iyilik öyle bir şey ki. Can verdirir. Hesap işi değil sevgi. 12 yıl Azkaban'da hain olarak hapsettirir ama nedej hapisteyim değil dostlarımın intikamını alamadım diye hayıflandırır. Saf sevgi, iyilik. Başka bir şey.

Harry Potter and the Chamber of SecretsJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Scholastic Inc. · 039,9bin okunma

·

40 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren