Yukarıdan aşağıya konuşanın daha altında muhakkak bir şeyler bulunmalıdır. Sanki seslendikleri çocukmuş gibi, hatta vesayet altında tutulması gereken kendi çocuklarıymış gibi. Sadece Eski Ahit'te böyle tasavvur edilmekle kalmayan numen kendi aşiretinin, soyunun efendisi, ruhuydu.