Yeni yazar ve yeni kitap… Kitabın ilk yerlerinden anladım yazarın içtenliğini, çaresizliğini. Gerçekten aşk var içinde, gerçekten saf ve tertemiz bir aşk var… Yazarı tanımıyorum ama şiirleri gerçek hayatının yansımasıysa; çok fazla alt üst olmuş Tagore. Aşkını deli gibi istiyor. Yazarı anladım, eğer gerçek hayattaki acısını dizelere dökmüşse anladım. Belki alakasız olacak, ama bir anımı anlatmak isterim. Konusu aşk, sayılır bence :D 10-11 yaşlarındaydım. Birkaç sene önce işte. İki üç yıldır aşkından öldüğüm çocuğun bana aşık olduğunu öğrendiğimde ağlamıştım :D o kadar değişik hissediyordum ki… Günlüğüme şiirler yazdım onun için ama ondan habersiz aynı zamanda. Hatta bir dizesini yazayım; ama önceden yazdığım için çok da yargılamayın :) “Bir yâre tutuldum, Söz geçmez bu kalbime, Yâr da bana tutulmuş, Öleyim mi mutluluktan, he?” O zamanlar çok şiir düşkünüydüm, bu yüzden farklı kelimeler kullanınca kendimi havalı sanıyordum ama konu bu değil. Neyse işte daha sonra o bana istediğini yaptırmaya başladı. Saftirikliğim ve aşkım gözümü kör ettiği için her şeye evet diyordum… En sonunda o ayrıldı. Ayrılınca tabii ben ağlaya ağlaya… nasıl fenayım ama anlatılır gibi değil. Balkona çıkıp resimler çiziyorum hepsi de depresif karamsar. Ayrıldıktan birkaç gün sonra ben şu şiiri yazdım: “Uç kuş, özgürce, Git bu zalim dünyadan. En azından sen kurtul, Buranın ayıplarından.” Hayata küsmüştüm diyebilirim. Dünyayı zalim bellemiştim. Aşk; gözümü kör etmişti. Acı ise kör gözlerimi oyuyordu sadece. Hala dün gibi aklımda… Ya zehra sen bunları bize niye anlatıyorsun, bizene? Hayır, bu incelemeyi okumak zorunda değilsiniz bile, isterseniz şimdiden bırakın okumayı. Ben kendi hayatımdakileri bu şiir kitabında bulmuştum. O yüzden yazmazsam içimde kalırdı. Her neyse uzun lafın kısası, ben aylarca onun kahrını çektim. Ve bu şiir kitabı bana o günleri hatırlattı. Bir şeyler eklemek istiyorum; birbirinize böyle şeyler yapmayın. Karşınızdakinin size olan sevgisini net olarak bilmeden yapmayın, bilseniz de yapmayın. Size aşık olan kişinin hayatının akışını sizin iki sözünüz belirleyecek belki de… Hepimiz insanız, empatiden yoksun olmayın. İnsanlara bu kadar acı çektirmeyin. Sonradan dilediğiniz özür o kırık kalbin kanayışını durdurmayacak, yavaşlatmayacak… Tagore çok başarılı bir iş çıkarmış. Gerçekten diğer kitaplarda bu hissi yaşamadım. Hiç ağlamadım okurken. Yüreğim, ellerim ve gözyaşım hiç bu kadar titremedi. Duyguların verdiği karışık yoğunluğun hazzını çok nadir yaşardım normalde. Tagore, senin utancını kendimde buldum. Acınla eski olaylarımı hatırladım. En sevdiğim şiir kitaplarının başında bu kitap geliyor artık. İyiki okudum… iyiki. Ha, yazar çok bilinmediği için hakkında ilginç midir bilmem ama genel kültür olsun diye bilgi vermek isterim. Rabindranath Tagore: •Kendileri Hindistan’ın önde gelen yaratıcı sanatçılarından biri olmuştur. •1910 yılında yazdığı Gora adlı romanıyla 1913 yılında Nobel edebiyat ödülü almıştır •Üretken bir yazardı. Yaşamının son 25 yılında 21 kitap yayımladı. Aynı dönemde bir yandan da Avrupa, Kuzey ve Güney Amerika, Çin, Japonya, Malaya ve Endonezya’da konferanslar verdi. •1891 yılında, babasının topraklarını yönetmek için Şileyda ve Seyidpur’a (şimdi ki Bangladeş'te) gitti; Şileyda kırlarını ve ileride yapıtlarının temel imgelerinden biri olan Ganj Irmağını çok sevdi. Ayrıca köylüleri yakından tanıma fırsatı buldu; onların geri kalmışlığı ve yoksulluğu sonraki yapıtlarının ana temalarından biri oldu. “Basit insanlar ve onların küçük acıları”nı anlattığı öykülerini sonradan Galpaguççha’da (1912; Bir Demet Öykü) adlı kitapta topladı. Bu arada siyasal ve toplumsal sorunlarla da ilgilendi, ama Hindistan’ın bağımsızlığını hiçbir zaman kendi başına bir amaç olarak görmedi. •Rabindranath Tagore, kendisi 22 yaşında iken 9 Aralık 1883 tarihinde eşi 10 yaşında iken Mrinalini Devi ile evlendi. 5 çocuğu oldu. Eşi 1902 yılında 30 yaşında apandisittan öldü. Rabindranath Tagore bir daha evlenmedi. Kaynak: biyografi.info/kisi/rabindrana... Umarım incelememin vakit kaybı olduğunu düşünmüyorsunuzdur… Sevgiyle kalın, çünkü sevgi, hayatınızdaki çoğu şeyi çözüyor…