yeşil
@wy3f
27ALE
2003
1349 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"Cenke girip ya zafer kucaklayıp galip olacaksın veya öldürüleceksin ve her şeyden kurtulacaksın."
Bulutlar geçer yağmur yapacağını yapar, bütün varlıklar tek tek kalıplarına akar.
Sayfa 9Kitabı okuyor
Cesareti söylüyor Ahmed Arif. Yiğitliği. Bir pınar gibi, bir yeraltı suyu gibi, bir tipi gibi.
Dostuna yarasını gösterir gibi.
Sayfa 125Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Hiçbir zaman söyleve düşmez. Bir duygu sağnağı, imgeler halinde, sıra sıra mısralar kurar. Ana düşünce, dipte, her zaman belirli, ama sakin durur; çoğalır, büyür belki, ama kalın bir damar halinde hep dipte durur.
Pir Sultan Abdal'ı, Urfalı Nazif'i, Köroğlu'na, Bedrettin'e götürüyor. Büyük bir sevgiye, bir umuda çağırıyor Anadolu insanını; gözlerinden öperek, çıldırasıya severek. Evet, halk türkülerinden yararlanıyor Ahmed Arif. Yalnız, halk kaynağının, edebiyat için, şiir için, türkülerden öte daha bir sürü olanak taşıdığını, hatta öbür halk kaynakları içinde türkülerin o kadar da büyük bir ağırlık taşımadığını iyi biliyor. Bu yanıyla halk kaynağına eğildiklerini sanan başka şairlerden ayrılıyor. Onlar gibi sadece türkülere yaslanmıyor. Özellikle destan türü için vazgeçilmez olan tavrı ta temelden takınıyor. Çalışmalarını ona göre yapıyor.
Büyütüyor, besliyor; ama boğulmuyor onların arasında.
Sayfa 123Kitabı okudu
Nâzım Hikmet, şehirlerin şairidir. Ovadan seslenir insanlara, büyük düzlüklerden. Ovada akan "büyük ve bereketli bir ırmak" gibidir. Uygardır.
Ahmed Arif ise dağları söylüyor. Uyrukluk tanımayan, yaşsız dağları "asi" dağları. Uzun ve tek bir ağıt gibidir onun şiiri. "Daha deniz görmemiş" çocuklara adanmıştır. Kurdun kuşun arasında, yaban çiçekleri arasında söylenmiştir, bir hançer kabzasına işlenmiştir. Ama o ağıtta, bir yerde, birdenbire bir zafer şarkısına dönüşecek- miş gibi bir umut (bir sanrı, daha doğrusu bir hırs), keskin bir parıltı vardır. Türkü söyleyerek çarpışan, yaralıyken de, arkadaşları için tarih özeti çıkaran, buna felsefe ve inanç katmayı ihmal etmeyen bir gerillanın şiiridir. Karşı koymaktan çok, boyun eğmeyen bir doğa içinde. Büyük zenginliği ilkel bir katkısızlık olan atıcı, avcı bir doğa içinde.
Sayfa 122Kitabı okudu
Her şairin konuşma tarzıyla (harta yüzüyle) şiiri arasında bir yakınlık, bir benzerlik vardır muhakkak; ama konuşmasıyla şiiri arasında bu kadar bir özdeşlik bulunan bir şaire ilk kez Ahmed Arif'te rastlıyordum.
Sayfa 122Kitabı okudu
"Bir şair: Ahmed Arif
Toplar dağların rüzgârlarını
Dağıtır çocuklara erken"
Şu yaşadığımız günler sıkıntılı, karmaşalı günler. Çok hareketli günler.
Sayfa 121Kitabı okudu
Vurulmuşum
Dağların kuytuluk bir boğazında
Vakitlerden bir sabah namazında
Sayfa 112Kitabı okudu
Bu dağ Mengene dağıdır
Tanyeri atanda Van’da
Bu dağ Nemrut yavrusudur
Tanyeri atanda Nemruda karşı
Bir yanın çığ tutar, Kafkas ufkudur
Bir yanın seccade Acem mülküdür
Doruklarda buzulların salkımı
Firari güvercinler su başlarında
Ve Karaca sürüsü
Keklik takımı...
Sayfa 106Kitabı okudu
Bu yasaklar,
Firavun kalıntısı.
Sayfa 87Kitabı okudu
Birisinin ilişkisi bozulacak diye korku içinde yaşadığı bir ilişki, özgür olmayan bir yaşam tarzıdır ve o kişi başkaları için yaşıyordur.
Sayfa 198Kitabı okuyor
yeşil tekrar paylaştı.
Ateşini yakarken, ne denli üşümüş olsan; hatta, soğuktan titriyor da olsan, ateşinin sonucu olarak elde edebileceğin ısı miktarını düşünmemelisin; yalnızca, iyi bir ateş —yakabileceğin; elinden gelen, becerebileceğin en iyi ateşi — yakmayı düşünmelisin: Bunu yapabildiğinde de, sonuç olarak, zaten, o ‘ısı miktarı’nı da elde edeceksindir...
Sayfa 40Kitabı okudu
yeşil tekrar paylaştı.
‘Coşku’, ‘tutku’ dedim; bu duygularla, şunu isteyerek giriştim hayata: Tanınmak.
İnsanların, hele, yakınlarımın, beni tanıması, yaptıklarımı görmeleri, ne yaptığımı anlamaları.
— Bak, sevmesi, saymaları demiyorum; amacım da, birçoklarının yaptığı gibi, kendisini şöyle şöyle göstermek, şu şu gibi görünmek, haketmediği bir sevgi bulmak, layık olmadığı bir saygı görmek, değildi. Beni ben olarak tanısınlar, bilsinler istiyordum. Gençtim, dopdoluydum; büyük işlere girişmek, gücümü sınamak, başarıya ulaşmak istiyordum. Bunları yaparken de, nasıl bir kişi olduğum ortaya çıksın, gözüksün istiyordum.
Sayfa 19 - *SEL Yayıncılık, 2. Baskı — PDF.Kitabı okudu
yeşil tekrar paylaştı.
Ateşini kendi haline bırakamazsın - bırakırsan, tükenip söner...
Ateşinden sorumlusun.
Sayfa 23Kitabı okudu