Kitap mizahi bir yönü olduğu kadar bu yönü neredeyse fantastik unsurlarla destekliyordu. Örnek olarak kısa pantolon giyen, yemek masasında oturan ve devinimleriyle fikirlerini anlatan eğitimli bir aslanın karakterler arasına katıldığı bir kısım olduğunu söyleyebilirim -aslında aslan olup olmadığından da emin değilim, hayvanın cinsi hiç söylenmedi yalnızca bir yerde hayvandan arslan olarak bahsedildi nitelendi mi cinsini mi belirtti bilmiyorum-. Bazı yönleriyle beklentimin altında kalsa da okuması uyandırdığı merak dolayısıyla zevkliydi, sonuna kadar bir şey olacak sandım sonundaysa bir şeyler aydınlanacak sandım, ikisi de olmadı kabak gibi ortada kaldım. Karakter isimleri ve lakaplar güzeldi çoğu "p" ile başlıyordu (petit pouce, pierrot, pradonet, paradis... gibi). Olaylar her yerde duyup okunabilecek türden değil, yalnızca farklı ve açık bir zihinde barınabilecek garip anlatılardan oluşuyordu. Kısacası 40 yıl düşünsem aklıma gelmezdi.

Dostum PierrotRaymond Queneau · Can Yayınları · 199111 okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hiranur Tezel