..senin insanoğlu dediğin nesne, sırtındaki dünün kamburuyla alnındaki yokuşa sürer kendini; yarın, yarın, yarın diye zorlar. O zaman da bugününü ağırlaştırır, tıknefes olur, bocalar, bugününde bocalar. Halbuki her şeyin bir yolu yordamı vardır, çizilmiş bir yolu tıpkı şu senin yollanıp yürüyeceğin yol gibi. O yolu seçip tutabilirse insanoğlu varacağı yere varır. Ama nereye giderse gitsin kendi görmediği, farkedemediği kanbur beraberindedir, onsuz yapamaz, sırtındadır. Kendinden başka herkes görür o kanburu. Say ki insanoğlu bir yıldırım; yükünü atmak için fırlar, yakıp yıkar ortalığı..
Sayfa 26 - 27 İRFAN YAYINEVİ İKİNCİ BASKI İstanbul - 1978
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.