Fıkh-ı Ekber'de Resulullahın ana babasının küfr üzere gitmeleri
Peygamberimizin (sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem), ana babasına istiğfar için izin istediklerinde bundan men' edilmelerinin hikmeti ne idi? Diye sorulursa, cevâbında deriz ki: Bunların o vakit ümmetlik şerefiyle şereflenmelerine henüz irâde-i Sübhânî taalluk etmediğinden, maslahat te'hîrde idi.
İmam-ı Azam Ebû Hanife'nin (radıyallahü teâlâ anh) mevcûd, matbû ve terceme edilmiş Fikh-ı ekber'inde, Resûlullahın ana ve babasının küfr üzere gittikleri görülmekte ise de, bu kelimeler, bu ifadeler dördüncü hicri asırda, o şanı büyük imami tenkis ve gözden düşürmek emeliyle Bağdadda bazı münâfık ve zındıklar tarafından maksadlı olarak uydurulmuş hilelerdendir. Bu dedikodu, bu fitne ve fesad ateşi tâ o zaman alevlenmiş idi. Ebû Hanife'nin kendi el yazısı ile olan asıl nüshası üzerinde ulemadan müteşekkil bir hey'etin yaptığı incelemede, bu gibi cümleler görülmedi ve bunların hased ve fesâd ehlinin desise ve hileleri, zındık ve mülhidlerin ilâveleri olduğu ortaya çıktı. Bu vâki'a [olay] bütün İslâm âlemine duyuruldu. Bütün Fıkh-ı ekber nüshaları tedkik ve tashîh edildi ve hakîkatin, arz ettiğimiz gibi olduğu kesinleşti. Bugün elimizdeki Fıkh-ı ekber tercümeleri, tedkîk ve düzeltmeden evvel o tarafa yayılan nüshalardan terceme edilmiştir.
2. CildKitabı okuyor
·
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.