Ölümümden beri ilk defa, rahatsız, titrek de olsa uykuya dalıyor. 'Akhilleus. Keder içinde olduğunu görmeye dayanamıyorum.' Bacakları segirip sarsılıyor. 'Bırak ikimiz de huzur bulalım. Beni yak ve göm. Gölgelerin arasında bekleyeceğim seni. Ben...'
Oysa Akhilleus uyanmış bile. "Patroklos! Bekle! Buradayım!"
Yanındaki vücudu sarsıyor. Ben cevap vermeyince yine ağlamaya başlıyor.