Tunceli gezisinde kitap satışı için açtığı standında kitap okurken tesadüfen karşılaştığım tatlı bir dedenin kitabı.Onun kitabını da görünce hemen imzalı haliyle aldım. Munzur efsanesinde en çok anlatılan hikaye şu: Köyün bir ağası varmış . Ağa iyi kalpli, dindar biriymiş . Yanında da bir çobanı varmış .İsmi Munzur ‘muş. Ağa bir gün hacca gider .Haccda canı helva çeker . Munzur ,ağanın isteğini koşar hatun anaya söyler ona helva yapıp getirir. Munzur , ağasına hatun anam helva pişirdi deyip , verir .Ağa haccdan döner . Köye yaklaşınca köylüler ağayı karşılar . Ağaya hoş geldin Hac'ın mübarek olsun derler. Ağa ise, 'Hacı ben değilim hacı Munzur'dur, bana değil ona koşun der' ve yaşadığı olayı anlatır. Munzur da o an elinde süt kabı ile köye doğru gelir. Ağanın anlatımından sonra halk Munzur'a doğru koşar. Munzur halkın kendisine doğru koştuğunu görünce, paniğe kapılarak süt kabı elinde batıya doğru kaçar. Munzur önde halk peşinde gözelerin olduğu yere kadar gelirler. Orada Munzur iyice sıkışır. İki ucundan tuttuğu kaptan sağa sola süt dökülür. Sütün döküldüğü yerden berrak tatlı bir su çıkar. Bugün gözelerin en son çeşmesinin olduğu yerde önünü keserler. Munzur geri döner. Kaça kaça bugünkü gölün olduğu yere kadar gelir. Orada etrafını sararlar ve Munzur, süt kabı elinde kayalığın oyuğunda kaybolur. Munzur’da belli zamanlarda beyazlığın çıkma nedenini bu sütle simgeler .

Munzur EfsanesiHasan Şanlı (Hayri Dede) · Payda Yayıncılık · 20195 okunma

·

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Betül Musaoğlu