Hem de çok☺️
Bir defa fütursuz,filtresiz yazıyor. Hem kendine hem de karakterlerine karşı bana bazen acımasızca gelen müthiş bir açıklıkla yaklaşıyor. Öyle herkesin tasvip edeceği şeylermiş, değilmiş..bir önemi yok, Bunlar da benim diye bağırıyor. Yaşadığı-yazdığı zamanı düşününce ne büyük cesaret.
İkincisi, tabi ki yazım biçimi..Öyle koca koca meselelere, geniş, çok uzun zamanlara ihtiyacı yokuz Geçmişte, havada asılı kalmış, fotoğrafı çekilmemiş alelade bir anı alıp onu eşsiz bir etkileyicilikle anlatabiliyor.
Eksilti sanatının kraliçesi. Eksikliği edebiyatın bir parçası haline getiriyor. Mükemmel cümleler kuran karakterler yerine cümleleri yarım kalan, konuşmaları eksik, uzun suskunlukları olan karakterler çiziyor..Bir dolu boşluk, söylenmemiş sözler, yarım cümleler, bizim gibi, hayat gibi.
Ve birçok yazarın sayfalarca anlatarak veremediği duyguyu yarım kalan bir cümlenin üç noktasında veriyor işte. Bu yüzden seviyorum.
Koşa olmadı di mi😄