“Yaprakların ucundan damladım, gökkuşağının altından geçtim, sabanla sürdüler, toprağa karıştım. Elime iğ battı; kan olup aktım. Renkler burnumun ucunda patladı, sesler başımı okşadı. Kumdan kaleler, camdan saraylar yaptım. Bakırı dövdüm, aynalar yaptım. Aynaları karşılıklı dizdim, karşısına geçtim. Aynalara baktıkça aynaların içine geçtim. Daha fazlasını istedim ve daha fazlasını aldım. Daha fazlası oldum. Hayran kaldım, nefesim kesildi. Boğazımı yakan ıslık gibi bir iç çekişle kendime geldim.”
Sayfa 65
·
145 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.