"Başkaldırı, anne çoğu kez saygınlığını yitirdiği için daha da şiddetli olur. Bekleyen, katlanan, şikâyet eden, ağlayan, olay yaratan kişi olarak görünür anne ve gündelik yaşamın gerçekliğin içinde bu sevimsiz rol, hiçbir şekilde onun yüceltilmesini sağlamaz; bir kurban olarak hor görülür, bir cadaloz olarak ondan nefret edilir. Yazgısı, yavan tekrarın tipik örneği gibi görünür. Yaşam onda, hiçbir yere varmadan sadece aptalca kendini tekrar eder; ev kadınlığı rolüne saplanmıştır, varoluşun genişlemesini durdurur, engel ve olumsuzlamadır o."
Sayfa 37 - Koç Üniversitesi YayınlarıKitabı okudu
·
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.