Bu kitabın incelemesini doğrudan alıntılar üzerinden yazmak istiyorum. Çünkü bu kitapta kendimden parçalar gördüm. Öncelikle sayfa 15 ile başlamak istiyorum, orda şöyle paragraflar geçiyor: "Çalışacağım yazmaya, aklımda kalanları, olaylar zincirinden zihnimde kalanları yazmaya. Belki genel bir sonuca varırım, hayır, fakat içim rahat eder, inanabilirim kendim. Çünkü benim için hiç önemi yok, inanmış inanmamış başkaları. Lakin tek korkum: Yarın ölebilirim kendimi tanıyamadan. Ve şimdi yazmaya karar vermişsem, bunun tek nedeni, kendimi gölgeme tanıtmak isteğidir. Duvardan doğru eğilmiş, yazdıklarımı oburca yutmak, yok etmek isteyen gölgeme İşte onun için denemek istiyorum:" Ben de uzun zamandır içimden geçenleri yazıyorum. Bununla hayatın karmaşıklığını biraz da olsa hafifletmeye, kendi hayatıma tanıklık etmeye çalışıyorum. Kendi yazdıklarımı ifade etseydim bu şekilde ifade ederdim diye düşünüyorum. Sayfa 63: "Ah, keşke ölümün eşiğinde olanların hepsi, bu benim gördüklerimi görselerdi! Bazen bunu da düşündüm. Istırap, korku, dehşet ve yaşama arzusu, hepsi bitmişti bende. Bana telkin ettikleri dini inançlardan kurtulmuş, huzura ermiştim. Tek tesellim, ölümden sonra hiçlik ümidiydi; orada tekrar yaşamak düşüncesi içime korku salıyor, beni hasta ediyordu. Ben ki henüz yaşadığım dünyaya bile alışamamışım, bir başka dünya neyime yarardı benim?" Burda da benim en büyük çekincelerimden biri yazılmış. Hayatın sonsuz olması veya ölümden sonra sonsuz bir hayat düşüncesi beni korkutuyor, aslında hayatın bir sonunun olması düşüncesi beni yaşamaya motive ediyor. Şu an bile hayatımda yapmak istediğim bir çok şeyi yaptım, elde etmek istediklerimi elde ettim. Artık hayattan çok büyük bir beklentim yok, yaşıyorum çünkü öleceğimi biliyorum ve öldüğümde her şeyin biteceği düşüncesi beni rahatlatıyor. Yazarın da benimle benzer düşüncelere sahip olması, bu sorunları yaşayan bir tek ben olmadığımı gösteriyor ve bu beni rahatlatıyor. Eskiden olsa farklı olmak iyidir derdim ama artık benzemek daha güzel geliyor, çünkü bunu başkası da yaşadıysa bu normaldir diyebiliyorum. Diğer türlüsünde hayatta her şey gri, doğru veya yanlış bile kişiden kişiye farklılık gösterebiliyor. Gözlerimiz bile bizi yanıltabiliyor, başkasına az da olsa benzemek kendi yolumuzu sağlamlaştırmak açısından daha faydalı hissettiriyor. Burda bahsettiğim benzerlik başka bir insanın hayatının taklit etmek değil. Anlatmak istediğim hayat yolunda ilerlerken fikirlerinin doğruluğuna biraz bile olsa bakış atabilmek ve olabildiğince içime sinecek bir şekilde yaşamak. İncelemem bu kadar, aslında kendimi anlattım ama bu uygulamayı neden böyle kullanmayayım ki, belki yarın bir gün gelip bu yazdıklarıma bakarım ve fikirlerimin nasıl değiştiğini görme fırsatı yakalarım.

Kör BaykuşSadık Hidayet · Yapı Kredi Yayınları · 202328,4bin okunma

53 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Macit