Kürekler durdu. Kenara döndüler:
“Duydun mu çağırıyı Toprağın-kızı?
Firiel! Firiel!” diye seslendiler.
“Gemimiz daha dolmadı.
Tek bir kişi daha alabiliriz.
Gel! Günler akıyor hızla.
Gel! Elf kadar güzel Toprağın-kızı,
kulak ver son çağrımıza.”
Firiel ırmak kıyısından baktı,
bir adım atmaya cesaret ederek;
sonra ayakları çamura battı,
ve kalakaldı onları izleyerek.
Elf gemisi yavaşça geçti
suyun içinde hışırdayarak:
işittiler, “Gelemiyorum!” dediğini.
“Doğam böyle, annem Toprak!”
Sayfa 149 - Tom Bombadil'in MaceralarıKitabı okudu
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.