Varsın insan yığınlarını kana boyayan Hâbil-Kabil kavgaları sürüp gitsin. Ammâ sen, ey âdemzâde, çekişmelerin silindiği, kinlerin, benlik dâvâlarının kuvvetten düştüğü ve sevginin taht kurduğu kendi gönlüne sığın. Huzur ve âsâyişi, putlardan arınmış bu mâbette ara. Zira o mâbedin mîmârı, mihrâbını sevgi kıblesine karşı kurmuştur. Var git orada Hakk'a secde eyle. Sakın: "Ben bu kıbleyi göremiyorum!" deme. Dünyâda bir görünmezlikler vardır ki gözümüzün gördüğü madde perdesi, o görünmezliklerin yolunu keserek asıl görünmesi lâzım olanı bizden gizler.
·
1 artı 1'leme
·16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.