Kitabın arka kapağını okur okumaz ilgimi çekti ve hiç düşünmeden aldım. Zaten Tezer Özlü’nün bu yazardan ve intiharından bolca etkilendiğini bildiğimden, Tezer Özlü’de böylesine tesir bırakmış birinin kitabını okumadan geçsem olmazdı.
Kitap konusu gereği beni direkt içine almıştı başlangıçta. Fakat kitabı okudukça olay akışı ve karakterlerin beni boğduğunu hissettim. Pavese’nin yazım stili bana uygun değilmiş, en azından bu kitabında öyle oldu. Belki başka bir kitabında tekrardan buluşurum kendisiyle.
