Bu ay böyle bir kana ihtiyacım varmış. Polisiye okurken hiç bu kadar delirmiş gibi sayfaları çevirdiğimi hatırlamıyorum. Okuma hızım bir anda iki katına falan çıktı. Katil kim, asıl hikaye ne, kim kimi öldürdü? Sürekli bunlar beynimde dönerken kitaba baktım bitmiş.
İlk hikaye çok güzeldi ve trajikti ama sonunda neler olduğunu öğrenmek isterdim. Olayın sadece bir mektuptan ibaret olmasını istemezdim. Ki zaten bir puanı da buradan kırıyorum. İkinci kitaba geçtiğimde İlk iki bölümde aynı kitaba bağlanacak diyerek okudum. O yüzden de hızlı hızlı okurken baktım ki farklı bir hikaye. Kitabın en büyük sorunu buydu.
Ben ikinci hikayeyi daha çok beğendim. The life of David Gale izliyormuş gibi hissettim. Evet, tam olarak aynı hisleri yaşadım. Bu tür kanunu alt eden kurgulara hayran kalıyorum ister istemez.
O merak duygusu beni asla terk etmedi, hep diri kaldı. Bir an dahi sıkılmadım. İyi ki okumuşum diyorum.
İyi okumalar.
